Autor: Paweł Kacprzak

Tłumaczenie: Georg Grzyb

ISBN: 978-83-7405-536-9

Rok wydania: 2011
Format: A5 (145x205)
Stron: 384
język: niemiecki

Cena: 59,90 zł (z VAT)

W lecie 1945 r. na terytorium Polski między Bugiem a Odrą i Nysą Łużycką znajdowało się ponad 3 miliony Niemców i osób jako Niemcy traktowanych. Na początku 1946 r. było ich jeszcze około 2,5 miliona, rok później - około 800 tys., na początku 1948 r. – co najmniej 200 tysięcy. Nawet jeśli krzywa ilościowa mniej lub bardziej gwałtownie opadała w czasie, oznacza to, że w skali całego 4-letniego okresu ludność niemiecka stanowiła istotny składnik demograficzny nowej Polski (przede wszystkim oczywiście Ziem Zachodnich i Północnych). Równocześnie w tym czasie około 2,8 miliona osób spośród tej ludności przymusowo oraz mniej lub bardziej dobrowolnie, w sposób zorganizowany lub żywiołowo, przemieściło się z Polski do stref okupacyjnych Niemiec.
           Już same liczby uzmysławiają rozmiar problemu. Jeśli zważy się, że ludność niemiecka była nieprzerwanie przedmiotem określonej polityki i działań państwa oraz jego agend, powstaje pytanie o standardy tej polityki. W szczególności chodzi o to, jakie standardy organizacyjne i dotyczące warunków humanitarnych zakładało państwo, względnie zobowiązane zostało do ich zachowania postanowieniami mocarstw, w głównym przedmiocie tej polityki, jakim było wysiedlenie.

Im Sommer 1945 befanden sich auf polnischem Territorium zwischen Bug und Oder sowie Lausitzer Neiße über drei Millionen Deutsche und Personen, die als Deutsche angesehen wurden. Anfang 1946 waren es noch um die zweieinhalb Millionen, ein Jahr später etwa achthunderttausend und Anfang 1948 mindestens zweihunderttausend. Gleichzeitig wurden etwa 2,8 Millionen dieser Bevölkerung zwangsweise sowie mehr oder weniger freiwillig, planmäßig oder spontan aus Polen in die Besatzungszonen Deutschlands umgesiedelt.
          Berücksichtigt man, dass die deutsche Bevölkerung ununterbrochen Objekt einer bestimmten Politik und konkreter Maßnahmen des Staates und seiner Organe war, erhebt sich die Frage nach den Maßstäben dieser Politik. Vor allem geht es darum, welche organisatorischen und humanitären Maßstäbe der Staat setzte, oder inwiefern er von den siegreichen Mächten dazu verpflichtet wurde, diese im Hauptfeld seiner Politik, nämlich in der Aussiedlung einzuhalten.